Spanje 2012

We starten met 2 campers, Jan en Alie hebben een nieuwer exemplaar aangeschaft en bijten de kop er nu af. De route hebben we in grote lijnen gemaakt en we zullen zien hoe dit uitpakt. We hebben nieuwe banden op de camper laten zetten, dus daar zal het niet aan liggen.

 

9-4 We starten na het telefoontje van Alie, dat ze onderweg zijn en treffen elkaar op de parkeerplaats Drielanden. Vol goede moed en een bewolkte lucht gaan we via Utrecht, Breda, Antwerpen en Brussel op pad. Het miezert, afgewisseld met regenbuien maar dat mag de pret niet drukken. Er zijn er meer die richting het zuiden rijden maar ook al de nodige ( overwinteraars?) die van de zuidzijde komen. Via de E19 gaan we even voor Cambrai op de D643 en via een leuk binnenweggetje naar Soissons, waar we weer op de N2 uitkomen en nog 75 km. zuidelijker bij Ermenonville de campers op het parkeerterrein van het pretpark Le Sable du Mer neerzetten. Droog is het nog steeds niet en aangezien het inmiddels 540 km. van huis en half acht is, wordt er in de camper een voortreffelijk etentje bereid, waarna we nog wat naborrelen en onze bedden weer gaan proberen.

10-4 Lekker geslapen en ontbeten. Via Senlis en vliegveld Charles de Gaulle de A3, A86 en A10, door en om Parijs heen en dan de N2 op, want tolwegen hoeven we niet vanwege het ontbreken van haast. Inmiddels gaat het weer vrolijk regenen dus opletten met de natte en drukke wegen. Claire, onze navigatie juf, klets ons feilloos door Parijs en nu via plaatsen als Etampes en Angerville naar Orleans. Veel koolzaadvelden, die felgeel in de bloei staan maar verder is het zicht beperkt. De ruitenwissers hebben het wel druk. Uiteindelijk komen we via Vierzon en de A20 in Chateauroux aan. Hier is een camperplaats op de camping en kunnen we lekker uitgebreid douchen enz.

11-4 We worden door een lekker zonnetje gewekt. Dat ziet er goed uit! Na wat geloosd te hebben vertrekken we weer richting wegnr. A 20 naar het zuiden. Het weer betrekt en we worden regelmatig verrast door buien. De omgeving is prachtig, veel kleine vennetjes langs de weg. Af en toe een kasteel in zicht. We willen tanken maar dat valt nog niet mee. De ene keer kan alleen maar met een bepaalde kaart betaald worden, de andere keer te duur en als we dan een tank vinden is deze gesloten. We rijden over de D8 naar Perigueux en doen een paar boodschapjes bij de Intermarché en tanken daar voor x801,43 per liter. We vinden snel de camperplaats, praktisch aan de rivier d’Isle. We lopen nog even de oude stad in, drinken wat en eten een hapje. Terug op de camperplaats staat deze aardig vol.

12-4 We gaan toch maar weer op stap. Het weer ziet er goed uit. Over de N21 en D933 rijden we naar Marmande. Het is een prachtige toch door de Dordogne. Langs de weg liggen wel veel verlaten gebouwen. Er liggen ook nog redelijk veel wijngaarden op de hellingen. Buiten koffie is nog geen optie. Het is de hele dag droog. We komen op de camperplaats in het bos aan de rand van het stadje. We zijn de eersten. De zon schijnt en we lopen het stadje in het is er gezellig en natuurlijk pikken we ons eerste terrasje. We hebben ons happy-hour buiten. ’s Avonds zijn we met 4 campers. En laat komt er nog 1 bij.

13-4 Na een goede nacht, is er een prachtige mist tussen de bomen. Dat belooft wat! Er komt een auto aan met 2 mannen om het geld (x805,=) te innen. Een camper is al weg gereden. We gaan verder over weg D933/D932 richting Dax. Het landschap wordt saaier, echt een beetje Les Landes. We drinken buiten koffie. Hoe dichter we bij Dax komen hoe grijzer het wordt en ja, daar begint het weer te regenen. We rijden naar de camperplaats in de stad, deze is vol (8). Dan naar St. Paul les Dax, dit is niks. Maar er wordt onderweg naar nog 1 verwezen. Deze ligt aan het Lac de Christus. Mooi in het park. Hup, dan maar op de fiets naar Dax. Goed te doen 4 km. Wel erg druk. Nog even een terrasje gepakt en rond gebanjerd. ’s Avonds bij Buffelo Grill gegeten. Heerlijk!

14-4 Het heeft vannacht weer stevig geregend en we denken eraan om maar naar Pamplona te rijden. Nog even tanken en gas innemen, om door Dax verder te rijden. In het centrum zien we ineens dat er weer vrije plaatsen zijn, dus toch maar geparkeerd en lekker door de stad gebanjerd. In de avond nog een kaartje gelegd, Betty en Jan hebben wel veel geluk deze reis, om vervolgens heerlijk onder de wol te duiken.

!5-4 Het was een nacht die we onderhand gewend zijn, veel stevige buien en opgestaan met regen. Een eitje bij het ontbijt en nu echt richting de Pyreneen. Over weg 947 r. Orthez en dan via 933 de grens over. Jammer van de buien, maar het uitzicht en de rit zelf vergoed veel. Bij Roncesvalles naar boven, waar we door de sneeuwgrens heen komen op 1100m. Rustig aan dus want we hebben weliswaar nieuwe banden maar geen kettingen bij ons. Gelukkig bleek het mee te vallen. Menige wandelaar r. Santiago de Compostella gezien en dat in de regen. Ik bewonder, maar benijd ze niet. Bij de plaats Erro van het mooie uitzicht genoten en een speciale sneeuwfiets gespot. De zon breekt af en toe door dus we houden de moed er in. Bij camping Eusa, in Pamplona, aangekomen, bleek deze nog niet helemaal in bedrijf te zijn en erg rommelig. Verder gereden naar Mendigorria, 25 km. verderop, wat een moderne en goed ingerichte camping is met een gezellige bar, winkeltje enz.. Hier puffen we even uit en zien nog wel.

16-4. Na een stormachtige nacht en koud, klaart de lucht in de loop van de dag op. We luchten een en ander en maken een wandelingetje in de buurt. Verder wat luieren en eens met de weblog aan het werk. Hte stadje steekt mooi af tegen de achtergrond, maar het meest is toch wel de grote camping met rekreatie park. El Molino.

17-4. Het was een koude nacht, 4gr., maar vanmorgen wakker worden met stralende zon en 9 graden is prima te doen. We lozen en nemen water in om vervolgens door de campingeigenaresse door het beveiligde hek geloodst te worden. Weggetje D601 op en dan de secondaire weg N121 richting Zaragoza, met 1 Z in Spanje, op te rijden. Het landschap ziet er steeds droger uit, er word dan ook veel gesproeid, gezien de vele installaties. Druiven, vruchtbomen en allerlei groenten worden er verbouwd. Het gebied ziet er vruchtbaar uit. Afwisselende velden en bossages met in de verte de sneeuwtoppen van de Sierra Del Moncayo op 2300m. hoogte. In Tudela gaan we de Carrefour winkel in om proviand in te slaan en vervolgens op weg N232 een van de vele parkeer/picnic plaatsen op te zoeken en te lunchen. Het is druk op de weg, maar met “Claire” komen we vlot op camping ” Ciudad de Zaragoza”. Een prachtige camping, daar is de prijs ook naar. We genieten van de zon en nemen het huishoudelijke op de koop toe. De wasmachines draaien op volle toeren. Langzamerhand wordt de was droger en hopen we het voor de nacht weggewerkt te hebben. morgen gaan we richting Zaragozza.

18-4. De kachel hebben we niet meer nodig, het is weliswaar een waterig zonnetje, maar dat zal in de loop van de dag opklaren. Het is even wennen op deze gemeente camping. Alles is er en schoon, waar we op een camperplaats soms onze ogen uitkijken naar de diverse modellen, zo kijken we hier ook nog eens naar mega caravans compleet met de nieuwste Porsche, BWM, Mercedes enz. Misschien een tip voor de belastingdienst om hier eens een kijkje te nemen. De camping ligt midden in een groot nieuwbouw gebied. Op de camping zelf zie je veel stacaravans die veelal bewoont worden door mensen die kennelijk seizoenswerk uitvoeren, evenals de vele engelsen die met groot materiaal hier camperen. Na de koffie pakken we de fiets en rijden richting het centrum van de stad. Heel veel grote en imposante gebouwen die er over het algemeen goed onderhouden uitzien. Geen vuiligheid te zien op straat en de eigenaren van honden ruimen de ( ongelukjes ) ook meteen op. Een terrasje genomen en na een stevige rit tegen de inmiddels harde wind in weer naar de camper. We nemen de rit voor morgen nog even door, r. Valencia.

19-4. Het waait nog steeds hard als we vertrekken richting Valencia. De zon schijnt af en toe. We rijden over de A23 via Teurel. Onderweg zien we nog oude betonnen water irrigatiekanalen. Als we lunchen op een grote truckers parkeerplek, krijgen we nog een beste regen- en hagelbui op de kop. We vinden het landschap een beetje saai, maar het weer wordt steeds beter. Als we in Pucol op de camping staan kunnen we dan ook lekker buiten zitten. Het strand is op loopafstand. Maar er is nog niet veel te beleven, toch lukt het ons nog een terrasje te pakken. Later fietsen we de boulevard een keer op en neer. We besluiten toch maar in de camper te eten en een kaartje te leggen. Jan en ik winnen deze keer.20-4. Buiten ontbijten is dankzij de wind nog niet mogelijk. Het brood wordt wel thuis bezorgd. We gaan welgehumeurd weer op pad. We gaan vlot door Valencia, dit dankzij “Claire”. Via de A7 en de N340 gaan we na Alcoy door een prachtig bergachtig landschap. Diepe kloven en scherpe pieken. We rijden langs de afslag Busot, die kant moeten we op om Johan en Ria te bezoeken. Als we op camping “El Jardin” in El Campello (Alicante) staan, nemen we contact met ze op en spreken af om ze zondagmorgen te bezoeken. Hier is de afstand naar het strand 600 mtr. dus weer op de pedalen. Een prachtig aangelegde boulevard met mooie mozaxefk betegelde banken. Hier kun je kilometers fietsen. Op de visafslag is het druk, er wordt uitleg gegeven over het veilen van de vis en wat er zo al aan soorten te veilen is. Alles keurig in kavels, d.w.z. porties op een schaal die dan weer genummerd zijn ,zodat je op de nr’s van deze kavels/schalen kunt bieden. Hierna verkennen we nog wat restaurantjes en ploffen ergens neer voor een drankje en houden happy hour op de camping. s’Avonds weer de fiets gepakt en tussen de flanerende mensen door een restaurant gezocht. Druk was het nergens, ondanks dat het al 21.00 uur was. Dat viel een beetje tegen (het eten).

21-4 Was het vannacht al 17 gr., als we opstaan is het inmiddels al 23gr. meer hoeft nu ook weer niet. Het enige brood wat ze op de campings hebben is het witte stokbrood. Lekker, maar voedzaam ho maar en je moet wel zelf stoppen met eten, want je voelt geen bodem. Nog een bakkie in de zon en daar gaan we, richting het strand wat de laatste jaren ( en nog ) prachtig aangelegd is, met turntoestellen en mooi geplaveide boulevard, die overigens zomaar kan stoppen waardoor je je weg maar moet zien te vinden als fietser. Dan maar over de verkeersweg naar Alicante, de automobilisten houden hier wel ruim afstand van de fietsers, dus dat is goed te doen. Op de boulevards is het inmiddels een drukte van belang, zaterdag dus zijn veel mensen vrij. In Alicante aangekomen flaneren we langs de haven en de binnenstad, om al mensen kijkend heerlijk te lunchen voor een Tapasbar. Weer terug bij de fietsen zetten we de Garmin weer op de kortste route wat wil zeggen dat we ons nog een een keer vastrijden op het strand en dus weer een stuk terug moeten en opnieuw een stevige bergweg op moeten. Vanavond onder het genot van wat Tapas en een drankje, in de kantine naar Barcelona-Madrid gekeken en ook genoten van de herrie die de voor en tegenstanders, van de spaanse campinggasten, maakten

22-4 Zondag, dus een eitje bij het ontbijt hoort erbij. We gaan op visite bij Johan en Ria, wat we met z’n vieren in onze camper doen. Bij de receptie melden we dat we echt vanmiddag weer present zijn en dus wordt de poort geopend. De weggetje zijn nogal smal wat een tegenligger een spiegel koste, als het ding niet keurig naar binnen klapte, herrie gaf het wel. Johan stond ons al op te wachten boven aan de berg. Een prachtige plek hebben ze daar evenals het huis zelf. De bijgevoegde foto’s zijn vanaf het balkon en vanuit de serre genomen, waar ze een mooi uitzicht over de bergen en de voorliggende golfbaan hebben. Als vanouds had Ria heerlijke hapjes, op z’n spaans, klaargemaakt, zodat het wel erg moeilijk werd het bezoek te beeindigen. Toch uiteindelijk afscheid genomen en de rest lekker niksen bij de camper, wat met inmiddels 25 gr. uitkijken is met de zon. Mochten er mensen zijn die denken wat doen die flessen daar? Deze zetten de campeerders vol met water in de zon, waardoor ze altijd gratis heet water hebben.Nu gaan we nog even mailen en met de weblog aan het werk.

23-4 Maandag is nu eens wasdag, maar niet te lang want met volle waslijnen en lekker zonnetje gaan we om half twaalf op de tram naar Benidorm. Een mooi ritje en na en overstap komen we op de plaats van bestemming aan. De sky-line van Manhatten maar dan in Spanje. We wandelen door de stad en lunchen op een mooi terras en bekijken al die mensen, die ver van huis kennelijk ongegeneerd met de vreselijkste kleren of juist niet, rond lopen te banjeren. Aan het strand een beeld van ons oudjes kompleet met allerlei hulpmiddelen. Het is op het strand zelf redelijk rustig maar op de boulevard een drukte van belang. We bekijken een druk Heart-break cafe met natuurlijk een aantal motoren en een oude Buick, afgerond met rock video,s en mannen die het verleden niet kunnen vergeten. Na nog een terrasje en het maken van wat leuke foto,s van de gebouwen en achtergronden gaan we via de Mercado super naar de trein. Om 8 uur zijn we op de camping, halen de was binnen en eten een hapje na een mooie dag. Morgen r. Valencia.

24-4 Vannacht heeft het ontzettend hard gewaaid, we werden er wakker van. Vandaag trekken we wat verder noordwaarts. Na boodschappen gedaan te hebben bij de Carrafour, we kijken nog steeds onze ogen uit zo groot! Nemen we wegnr. N332 richting Valencia. Het is een goede weg, deels langs de kust, zodat we Benidorm nu van de andere kant bekijken. Wat een flatgebouwen! De bergen hebben toch onze voorkeur. Koffiedrinken wordt moeilijk, want een parkeerplaats is moeilijk te vinden. Eindelijk hebben we beet, maar kijk maar niet hoe het er uitziet! De steden zien er schoon uit, bijna geen papier te vinden, maar buitenaf wordt van alles langs de weg geggooid. We lunchen op camperplaats “Denia camperpark”, waar we blijven. We pakken de fiets nog even en drinken aan het strand een lekker biertje en sangria. Na een heerlijke kip en griekse salade gegeten te hebben laten we de avond over ons heen komen. Misschien nog even een boompje leggen.

25-4 Weer op weg 332 en via een bergrit en steden als Oliva en Grandia weer deels door de sinaasappel en citroen boomgaarden om bij Sueca de vlakte van Albufera door te rijden. Een smalle weg met aan weerzijden een betonnen goot die voor het bevloeien van de landerijen gebruikt wordt. Oppassen dus maar al snel rijden we weer langs de kust op weg cv500 met een aaneen schakeling van appartementen en rijtjes huizen die aan de kust liggen. Dan de smalle strook tussen zee en het grote meer van Albufera door, waarna we 4 km. voor Valencia in Pineda op een camping belanden. Hier wordt eerst geluncht, om dan de fiets te pakken en over een mooi fietspad langs het strand naar Valencia te gaan. Op zee liggen de grote jongens te wachten aan de rede van de grote haven, we zien er zo 9 stuks waaronder een auto transporter, enkele container schepen en bananenboten, cq vrachtschepen. Al snel arriveren we bij de Ciudad de las Artes y las Ciencas. Dit is een verzameling gebouwen met zowel culturele als wetenschappelijke centra, waaronder een enorme onderzeestad van 110.00 m2. Inmiddels 14 jaar oud, is het een belevenis om hier overal rond te kunnen lopen, maar gelukkig ook fietsen, want het is een groot oppervlak. Terug gefietst naar de campers nemen we nog een drankje en na heerlijk gegeten te hebben, lekker douchen, waarna we Baiern-Madrid kijken.

26-4 Een stralende dag! We fietsen weer naar Valencia moeten weer een hoge fiets/loopbrug over en parkeren de fietsen bij De Ciudad de las Artes y las Ciencas. Onder toeziend oog van de secrurity. Aan de overkant van de weg pikken we de bus Valencia turistical route B op. We gaan richting haven en zien veel mooie brede lanen, parken en oude overslag bedrijven. Veel hotels aan de haven. Als we in het oude centrum zijn stappen wij uit op het Place de La Reine. Daar zwerven we, na een terrasje de nauwe straatjes door en belanden in de mooie Mercado Central. Schitterend bekleed met mooie mozaxefk –en tegel tableaus. Prachtig uitgestalde groentes, vlees, kaas en noten. Op een plein met veel bloemenstalletjes, willen we de omgeving even op ons in laten werken. We zien een leeg bankje, Alie loopt er snel naar toe en begint te lachen. Er mist een lat op het bankje, waardoor het wat ongemakkelijk zal zitten. Na een lekkere tapas op een terras gaan we verder naar het postkantoor, gemeentehuis en het station del Norte. Hier ook weer prachtige tegelwanden en plafonds, met voorstellingen van sinaasappels. We lopen terug naar een halte van de toeristische bus en nemen nu de route A. Deze route gaat meer door woonwijken en ook langs het park, wat op de bedding van de vroegere rivier de Turia is aangelegd. Sportparken, van alles is er. Na weer uitgestapt te zijn, willen we nog even genieten van het zonnetje en de sfeer van Valencia en zetten ons neer op een mooi terrasje. de thermometer geeft tussen de 27 en 30 gr. aan. Om half zeven pakken we de bus van route B naar ons beginpunt en zijn blij dat de fietsen er nog staan. We willen onderweg langs het strand eten, maar dat mislukt omdat de restaurants nu dicht zijn i.v.m. te weinig mensen ’s avonds. Dus maar weer uit de voorraad gegeten, wat ook lekker was.

27-4 Bewolkt, maar 22gr.C. We fietsen vandaag de andere kant op richting het zuiden naar het natuurpark L’Albufera. Hier komen 250 vogelsoorten broeden en er wordt de meeste rijst van Spanje verbouwd. Een mooi fietspad leidt ons door een duingebied naar het strand. Daar liggen weer een aantal schepen op de rede van Valencia te wachten. We komen in El Palmar terecht, het is het einde van de weg, maar wel heel bijzonder! Een en al terras we kijken onze ogen uit. Hier komen dus veel vogelkijkers en kun je een rondvaartboot nemen om ze te bestuderen. Dat doen wij dus niet, maar we gaan wel lekker eten op een terras, de Sangria smaakt weer heerlijk. We willen boodschappen doen in El Saler, maar de winkel is nog dicht tot 5 uur, dus fietsen we maar door naar de camping. De koffie smaakt weer goed en de happy hour is geslaagd. Nog een lekkere douche, dat was het dan voor vandaag.

28-4 Afrekenen en op pad. Via de A7 dwars door Valencia om niet lang daarna op de N340 en door plaatsen als Castello en Peniscola langs de kust te rijden. Bij Torreblanca zijn we naar de stranden van Torrenostra gereden en heerlijk in het zonnetje geluncht en in het zonnetje gaan uitbuiken. Het is overigens een triest gezicht om de mooi aangelegde parken, fietspaden en boulevards, leeg te zien op een paar bewoners van de vele appartementen na die, of amper bewoond of als casco, verlaten staan te stralen in de zon. We gaan weer verder om voor Amposta rechts af te slaan richting de Ebro delta. Het is een apart gezicht al die velden die deels gecontroleerd onder water staan en voor het grootste deel de rijst voor Spanje leveren. Een uitgestrekte vlakte waar veel vogelsoorten, waaronder flamingo’s, te zien zijn. We staan nu op het meest oostelijke puntje van de Delta, bij Cap de Tortosa op camping Eucaliptus. Inmiddels trekt er bewolking vanuit zee binnen met een buitje voor het stof en is het wat koeler, 22gr.. Morgen op fiets.

29-4 Onze trouwdag! Arie denkt er aan. Na de koffie gaan we de Ebro delta verkennen. We fietsen eerst een stuk langs het strand, er is een aardige branding. Een mountainbike is hier goed te gebruiken, maar ja die hebben we niet, maar met onze hybrides lukt het ook aardig. Al snel komen we bij een vogel uitkijkpost, waar vanuit we in de verte de flamingo’s kunnen zien. Witte reigers en andere steltlopers komen hier veel voor. Er is aardig veel verkeer op het weggetje, dat naar het kite-surf strand leidt. Het is èèn en al surfers, die veelal met campers komen. Zelfs de personen auto’s kunnen hier gedeeltelijk onderdak staan. De auto’s houden hier goed rekening met de fietsers. Het is wel heel apart met al die rijstvelden. We zien velden, die braak liggen en waar het al is ingezaaid, maar er boven het water nog niets te zien is. Dus we blijven gissen hoe dat er uit zal zien. Maar mooi is het wel. Na de lunch bij een uitkijktoren, waar ’s avonds hele kleine vleermuizen voorkomen, naderen we een kashba-achtig dorpje. Poblenou del Delta heet het, de bebouwing is hier helemaal wit. De markt is praktisch afgelopen, maar een paar fruit- en groente kramen staan er nog. We kopen ieder 5 kilo sinaasappels voor x80 2,50. We gaan zachtjes aan weer naar de camping toe en hebben toch weer zo’n 25 km. gefietst. Het was echt genieten!

30-4 Koninginnedag. Daar merken we hier natuurlijk niets van, maar toch. Tanks leeg en vullen en daar gaan we, inmiddels 11.30 uur, weer. Eerst nog een stuk tussen de rijstvelden door, er wordt nu gepoot, of gezaaid, of hoe je het ook moet noemen. Bij Amposta draaien we weg 340 weer op gaan we gedeeltelijk over deze kustweg naar het noorden. Afgelopen nacht heeft het nog even geregend en nu we landinwaarts een stukje door de bergen rijden, sputtert het nog weer even. Dat duurt niet lang en de zon zorgt voor een aangenaam temperatuurtje van pl.m. 20gr. Om Tarragona heen op de A7 en afslaan bij Tamarit waar we om 14.00 uur camping Torre de la Mora oprijden. Het is een grote camping pal aan een baai met veel hoogte verschillen tussen de bomen door, dus is het heel voorzichtig manoevreren om uiteindelijk met de neus naar het strand en de wind te staan. We gaan eerst lunchen en na een hazeslaapje een wandeling door het dorp en een drankje aan het strand lekker niksen.

01-5 We worden gewekt door een lekker zonnetje op de camper. Gisteravond vloog een helikopter hier in het donker een hele tijd langs het strand, net of ze iets of iemand zochten. Maar we hebben er verder niets van gehoord. Vandaag willen we met de bus naar Tarragona. We besluiten om 12.05 u. te gaan. De bushalte is in de buurt van het hotel, zei de receptionist. Wij op tijd er naar toe, busje komt nooit. Andere mensen (Nederlanders) zien ons zitten en spreken ons aan. De bus is al weg, jullie zitten aan de verkeerde kant van de weg. Ze vertellen ons waar we moeten zijn, wij daar naar toe, het blijkt, dat we nog dik anderhalf uur moeten wachten. Ineens merkt Jan dat hij z’n rugzak niet meer om heeft. Paniek! Hollen naar de andere bushalte, want daar heeft hij hem op een bankje gezet, maar niks meer te zien. Wij overal in containers en prullenbakken kijken. Jan vraagt overal bij de winkeliers en restaurantjes of ze iets hebben gezien. Maar nee, ze zijn heel behulpzaam, maar er is niets aangegeven. Alie belt regelmatig het nummer van Jan, hij gaat 6 keer over en dan stopt het. Dit blijkt achteraf waardevol, want zo heeft de vinder het nummer van Alie. Dan maar naar de receptie van de camping. Daar de politie e.d. gebeld, hier is geen politiepost, dus morgen in Tarragona maar aangifte doen. Hoe komen Alie en Jan nu in de camper, zonder deze te beschadigen? Want de sleutels zitten ook in de rugzak. Gelukkig, staat het dakluik open, dus een trap gevraagd. Deze is voorradig, Arie heeft nog een lange steel, waarmee ze eventueel op een knopje op het dashboard kunnen drukken, zodat de deuren worden ontgrendeld. Jan het dak op, hij kan het dakluik open krijgen en met de steel kan hij op het knopje drukken. En klik, de deuren worden ontgrendeld. Hiep, hoi ze kunnen weer in de camper zonder dat deze beschadigd is. Na een broodje en als ze alles met telefoon en verzekering geregeld hebben, gaan we toch nog maar een eindje fietsen. Nog geen 5 minuten onderweg, rinkelt Alie’s telefoon, stoppen en aannemen. Want het is een vreemd nummer in Spanje! De man kent geen Engels, maar het gaat duidelijk over de rugzak bij het bushalte. Dus terug naar de camping, de receptionist belt het nummer, nu blijkt dat deze man de rugzak zag staan en heeft meegenomen. Hij vertelt wat erin zit, dat klopt. Hij komt om 6 uur de rugzak brengen bij het restaurant van de camping. Iedereen blij en verbaasd! Er zijn dus nog eerlijke mensen! We gaan nog even fietsen naar Altafulla en terug, i.v.m. 1 mei is daar niks te beleven. We gaan lekker op het terras bij het restaurant zitten en houden iedere binnenkomer in de gaten. Maar geen man met rugzak. Jan gaat posten bij de ingang en loopt ook nog even naar de receptie. Daar heeft de man de rugzak al afgegeven, alles zit er nog in. Alie en Jan wilden hem een beloning geven, maar dat kan nu niet. Daarna gaan we nog naar de boulevard en eten een lekker hapje. Een deltavlieger zorgt voor het nodige kijkplezier. Nog even het blog bijwerken, een kaartje leggen en dat is het voor vandaag.

2-5 Lekker ontbijtje buiten met 20gr. en met zicht op het strand gebeuren, nog een bakje koffie. De bus gaat om 11.30 uur en komt keurig op tijd om ons voor x801.30 naar Placa Imperial Tarraco, Tarragona, te brengen. We lopen over de brede Rambla Nova met links en rechts een straat in, b.v. de grote Mercato, Markthal, waarnaast de oude weer gerestaureerd wordt, wat nog jaren kan duren. Langs het romeins amfi theater en op het plein voor het oude stadhuis op een van de vele terrassen een heerlijk Spaanse lunch genomen. Dat wil zeggen een tappas met een spaggetti vooraf, met als hoodfgerecht gebakken ei met bacon, een crxeape chocolat na, doorgespoeld met bier en wijn, voor x809,95 per persoon, kun je niet teveel noemen. Na nog een rondje door de beneden stad en de havenkant zoeken we een bushalte en zijn om 18.00 uur weer op de camping, waar we nog lekker met de beentjes omhoog voor de camper gaan nagenieten.

3-5 Vandaag een belooft een mooie rit te worden. Eerst gaan we de camper een wasbeurt geven, wat op de camping kan. Er zijn spuitlanzen met schuim en door vlak naast een muurtje te gaan staan kunnen we de hars, die met de ochtendauw meekomt en ook op het dak zit, goed schoonspuiten. Nog even met de camper op de boulevard aan het strand koffie drinken en daar gaan we. Een paar km. verder zien we in Calafell een mooie super, Eroski, waar we de camper voor de deur kunnen zetten en voorraad inslaan. Daarna via weg 340 en bij Sitges op de prachtige kustweg nr. 31 naar Gava, waar we nu pal aan de strandlijn staan op camping 3 Estrellas, een 10 km. voor Barcelona. De dames maken er meteen een wasdag van, wat met de stevige wind en een zonnewarmte van 25 gr. goed wil drogen. In de loop van de avond ligt alles weer mooi droog in de kast, kijken naar de opstijgende vliegtuigen en horen hun geluid overgaan in het ruisen van de branding.

4-5 Het is 07.30 uur als het strand alweer aangeharkt en ontdaan wordt van eventuele rommel en de eerste vliegtuigen ook al opstijgen. We gaan met bus 94 naar de stad, om vervolgens bij café Zurich de eerste cappucino op de kop van de Ramblas te nuttigen. De rode en blauwe Hop-on Hop-off bussen rijden af en aan, er staan lange rijen te wachten maar met zoveel bussen duurt dit nooit lang. We wandelen natuurlijk de Ramblas over en ook de markthallen, met het mooi gepresenteerde fruit, hammen, vis en nog veel meer, slaan we niet over. Een kijkje bij de kathedraal van Barcelona en zo wandelen we door allerlei leuke straten en promenades. Onderwijl een heerlijke Pizza en aan het eind van de middag nog even nagenieten op het terras van café Zurich, waarna we weer op de bus stappen, die meteen start als we zitten. 19km. verder zitten we weer bij de camper waar af en toe een wolkje voor de zon komt.

5-5 Na een lekker ontbijtje in de zon, nemen weer de bus naar Barcelona. We kunnen er geen genoeg van krijgen. We besluiten voor de bus turistica Barcelona een kaartje voor 2 dagen te nemen. De koffie smaakte weer lekker op het terras van café Zurich. Naar de overkant om kaartjes te kopen, het meisje zegt, dat er veel Nederlanders zijn. We moeten naar de overkant van het plein voor de blauwe route. Zo te zien lang in de rij staan. Maar dat valt mee want de bussen rijden af en aan. Het is ontzettend druk op de pleinen en in de straten. Onze eerste stop met de bus is bij de Sagrada Familia van Gaudi. Als we ook hier een lange rij zien staan voor de toegang, betwijfelen we, of we dit wel moeten doen. Toch in de rij gaan staan en het viel erg mee, we zijn met een kwartiertje bij de kassa. Van buiten is de kerk al overweldigend, van binnen overtreft het alles. De pilaren lijken wel grote palmbomen, met de bladeren aan het plafond, de mooie lampen en gebrandschilderde ramen. Boven het kruis met Christus staan de zon aan het plafond met mooi defuus licht. De beelden buiten op de achterkant beelden de geboorte, doop en het werkzame leven van Jezus uit. Aan de voorkant buiten, het lijden. Er wordt nog steeds aangewerkt en dat zal waarschijnlijk nog jaren duren. Ook moet er al weer gerestaureerd worden. Daarna gaan we naar Park Guell, dat is nog een aardige klim, de bus stopt hier niet voor de deur. Gebouwen met veel ronde mozaxefk torens en rond een plein allemaal mozaxefk banken. De vorige keer hadden geen mooi weer, nu schitterend weer. Na de nodige foto’s en van het uitzicht genietend, gaan we de afdaling weer aan, na eerst nog een lekker ijsje van Alie en Jan gesnoept te hebben. We stappen nog een keer uit en wel bij Nou Camp. Er wordt vanavond gevoetbald, dus mag je de Experiënce niet in. De winkel bekijken is ook wel even leuk. Wat er al niet te koop aangeboden wordt met het FCB embleem! We stappen weer op de blauwe route en rijden naar het eindpunt. Waar we het Plaza Catalunya oversteken en lijn 94 weer oppikken. Op de camping nog een snelle lasagne in de oven en ons dagje zit er weer op.

6-5 Vannacht een regenbuitje die het zout van de camper heeft afgespoeld. Vanmorgen nog even bewolkt bij het ontbijt maar de zon was er snel weer bij. Het wordt voor de lezer eentonig maar toch weer de bus naar de stad en na het kopje koffie de rode route opgepikt en bij het national museum, MNAC, uitgestapt om van de gebouwen maar ook van het prachtige uitzicht over de stad te genieten. Beneden ons zien we de fonteinen van de Plaza del Espanya en de opnieuw ingerichte Arena. We dalen af via de trappen en roltrappen naar de arena om eens binnen te gaan kijken. Nu van de stieren is niets meer over. Wel 5 verdiepingen winkels, eetgelegenheden en via de boven omloop een brede wandelbaan rondom met uitzicht over de stad en de zee. We gaan, met de vele Spanjaarden en toeristen, een heerlijk broodje ham en salade,s eten. Daarna nog een hele rondtoer via de haven en de olympia stad om precies op tijd in het centrum te kunnen zijn en overstappen op de lijnbus naar de camping. Inmiddels 18.30 uur gaan we dit verslag maken en daarna gezellig in het restaurant internetten en eten.

8-5 Een stille nacht maar dat is niet vreemd als de camperplaats naast een kerkhof ligt en een doodlopende weg. Vlug het dorp ingelopen en vers brood gehaald om na het ontbijt weer via de N9, wat een mooie rit is, al kronkelend naar Perpignan te rijden. Onderweg op een mooi uitkijkpunt koffie gedronken en vervolgens dwars door de stad het vlakke land in, om via de duinweg tussen binnenmeer en zee door in de plaats Gruisson aan te komen. Een klein stadje wat beheerst wordt door vakantie huisjes, plezierjachten en de bijbehorende horeca en souvenirs. Er is een camping maar ook 3 grote gezellige camperplaatsen verdeeld over de stad. Wij staan op de middelmaat met een capaciteit van 120 plaatsen en dan heel ruim, met douche, toilet en sanitair blok. Nu staan er pl.m. 80 campers en is het er gezellig met de fransen die op het middenterrein aan het jeu de boulen zijn. We pakken de fietsen en rijden het meer rond om aan de havenkade nog een terrasje te nuttigen.

9-5 De dag start bewolkt. Tijdens de koffie vertellen Alie en Jan, dat ze het wel zo’n beetje gezien hebben en graag naar huis willen. Dat is jammer, maar wij zijn nog niet zo ver, dus besluiten we om morgen ieder zijns weegs te gaan. Na G.W. gefeliciteerd te hebben met zijn verjaardag, gaan we fietsen naar Gruissan-Plage. Wat we daar zien is net een verlaten wildwest dorp. Het grootste gedeelte ziet er vervallen uit en alle huizen staan op verdiepings hoge palen. Wel makkelijk om de was op te hangen en/of auto te parkeren. Er ligt wel een mooi fietspad helemaal langs het strand, naar een winkel en restaurant waar ze oesters en mosselen verkopen. We fietsen nog even door het moeras gebied en luieren wat bij de camper. Het is ondertussen stralend weer geworden. Nog even het dorp ingelopen voor een drankje en een ijsje. Zo is deze mooie dag ook alweer voorbij.

10-5 Vanmorgen veel campers die weer verder willen trekken, dus is het file bij de los/laad stations waar wij ook aan moeten geloven. Gelukkig hebben we geen van allen haast. Na elkaar een prettige reis gewenst te hebben gaat een ieder zijns weegs. We rijden via de D32 en en D6113 naar Carcasson. Onderweg op een picknic plaats koffie gedronken en in het plaatsje Trebes de parkeerplaats van de supermarkt opgedraaid en de voorraad weer aangevuld. In Carcasson ons aangemeld bij camping “de la Cite” en ons gesetteld. Het is een mooi aangelegde camping met modern sanitair wat goed onderhouden is. Ons doe je geen plezier met mooie grasveldjes en aan 3 zijden een heg, maar smaken verschillen. We vragen een stads plattegrondje en lopen vervolgens naar de vesting “Cité de Carcasson”. Deze vesting, die we pl.m. 30 jaar geleden ook al eens bezocht hebben, is nog volledig in de oude stijl. De vesting heeft naast z’n vele steegjes, met veel souvenirs en terrasjes, de hele stadsmuur nog kompleet met gracht, buitenmuur met kantelen en vervolgens weer een, droge, gracht met buitenste ringmuur. Na een paar uur te hebben rondgewandeld weer naar de camper gelopen en in de zon wat gelezen enz.

11-5 Vandaag weer een luie dag met veel zon. Bij de start is het al 24gr. en het zal vandaag tot boven de 30 stijgen. Toch de benenwagen genomen en de stad ingelopen. Het is er oud met veel, volgens een vierkant raster gebouwde woningen met smalle eenrichtings verkeer straten. Wat rondgeslenterd en in de middag lekker in de schaduw wat lezen. Tot zover vandaag.

12-5 Bewolkt met 22gr. is een idiaal weertype om te rijden. Nog even met nog enkele vertrekkende camperaars bijgepraat tijdens het aftanken en daar gaan we. Bij Trebes de D610 op tussen de uitgestrekte wijngaarden door en kleine dorpen als Marseillette en Puicheric, om bij Tourouzelle de D5 op te rijden en via Capestang, dwars door Beziers naar Agde te rijden waar we nu op een voormalige camping, La Bohème, die nu als camperterrein wordt gebruikt, neer te strijken. Gelukkig is er aardig wind, want het is inmiddels strak blauw en rond de 33gr. De fietsen gepakt en naar het stadje gereden langs de oever van de rivier ” de Herault”, om met een omweg via de strandboulevard weer terug te gaan. Morgen is er markt dus dat doen we nog een keer over.

13-5 Inderdaad, weer mooi weer en dus op naar de markt. Het zijn hoofdzakelijk lokalen en een enkele toerist en we bekijken ze lekker vanaf het terras. In het stadje komen we nog een beschilderde muur tegen, die de toch wel erg vervallen gevels een bedrieglijk ander aanzicht geven. Naar zee gefietst en daar met de Fransen lekker gedineerd aan de oever van het kanaal. Hierna nemen we het pontje naar de overzijde om weer naar onze camper te rijden en nog wat te luieren en de binnenkomende campers te bekijken. Ja en als deze dan lang is en ook nog een aanhanger voor de motorfiets meetrekt, dan wordt het wel eens afkoppelen om de bocht te kunnen krijgen. Lijkt het toch nog een beetje op een camping.

14-5 Verder gaan we. Eerst nog even winkelen in de Inter-maché en dan over de weg tussen het meer van Thau en de Middellandse zee. We rijden door het dorp Marseillan Plage waar een alles op het strand is georiënteerd is. Vorig jaar is een nieuwe camperplaats aan de rand van het centrum aangelegd voor 140 campers. Het is er druk, een rij voor komende passanten en ook bij het sanitairblok voor laden en lossen is het wachten. Doorgereden tot een 5 km. voor Sète waar ook een vrijwel nieuwe camperplaats is aangelegd voor pl.m 40 campers. Vlak, verhard en afgebakend, naast een grote parkeerplaats voor de rest van de strand bezoekers. Er wordt nog volop gewerkt aan het opbouwen en aanleggen van toiletgebouwen, horeca, enz. We kunnen nog net een plaatsje veroveren, wat overigens de hele dag zo doorgaat. Veel campers denken hier terecht te kunnen, maar moeten of in de wachtrij, of doorrijden. De fietsen gepakt en op het spinternieuwe fietspad langs de duinen naar Sète gereden. Na het terrasje weer terug en genieten met en van de rest van de vakantiegangers en het strand gebeuren.

15-5 Na een paar dagen van betrekkelijke windstilte, beukt de wind nu over land weer goed op de camper. We gaan vandaag naar Millau over wegnr. A75 en D 809, een prachtige weg. We komen nu weer in bergachtig gebied met mooie vergezichten. Bij het vliegveld Millau-Larzac krijgt iemand les in deltavliegen. Het gevaarte staat boven op een auto en wiebelt gevaarlijk heen en weer, maar vliegen zien we hem niet. Net voor Millau stoppen we bij een uitzichtpunt. We hebben vanaf hier een schitterend zicht op de brug van Millau (A75) en op de gorges du Tarn. We slaan ons “kamp” op bij camping “Du Viaduc”. We moeten er wel aan wennen dat het al wat frisser is. 19,5xbaC.

16-5 Inderdaad effe wennen, vannacht 7gr. en vanmorgen 12gr. is fris te noemen. Maar de zon warmt al op en er is geen wind. Na gisteravond al even de stad verkend te hebben gaan we nu weer met de benenwagen. Het is een leuk stadje met veel kleine winkels en smalle straatjes. Ook is er hier een atelier wat leren handschoenen vervaardigd en dat zie je in diverse etalages uitgestald. De glacés van vroeger zie je weliswaar niet veel meer, maar toch. In de hallen rondgekeken naar de diverse slagers, bakkers en fruit uitstallingen en een paar lekkere zaken ingekocht. We gaan lunchen bij de camper en na een kort haze slaapje, op de fiets en langs de Tarn naar Aguessac gefietst en via de andere kant weer terug. We hoopten dat we terug langs de oever over een paadje konden rijden maar dat was er niet, dus dan maar over de N9 weer terug. Gelukkig houden de automobilisten ruim afstand van de fietsers, maar op de snelweg gaan ze natuurlijk wel snel. Nog even bij de brug op het terras onder het genot van bier en Sangria naar de drukte op de weg gekeken en weer in de zon bij de camper uitbuiken met 20gr. Ondertussen komen er veel rally auto,s de camping oprijden die morgen aan een rally meedoen. Vanavond uit eten en daarna nog op het internet. Morgen weer noordwaarts.

17-5 Hemelvaart dag, dus geen vrachtverkeer op de weg. We worden wakker van het sportuitlaat geronk. Binnen ontbijten want met 14 gr. niet gezellig buiten. De autoweg A75 op en weldra komt de zon er beter door en tot onze verrassing kan de trui uit en de mouwen weer opgestroopt. Een prachtige route met veel vergezichten, in de verte de sneeuw op 2000m. hoogte. Wij komen niet hoger dan 1100m. Bij Marvejois draaien we de gelijknamige picnicplaats en prachtig uitzichtpunt op, voor de eerste koffie en blijven er wat langer van de warme zon en komen en gaande mensen genieten. Er zijn veel mensen op pad met auto, camper, caravans en motorrijders. Verder gereden en de volgende stop is dan Viaduc de Garabit, een stukje voor St.Flour. Deze picnicplaats is van een groter formaat met de nodige tafels, grasvelden, toiletgebouw en een prachtig uitzicht over de beneden kronkelende rivier de La Truyere met lange, rode ijzeren, spoorbrug hoog er overheen. Het is inmiddels 2 uur dus lunchtijd, waar de Fransen en wij, uitgebreid de tijd voor nemen. Veel gesjouw met koelboxen en gasbranders en inmiddels 23gr. maakt het een feestje. Bij Clermont Ferrand gaan we rechtsaf om na 8km. uit te komen in Dallet. Hier draaien we camping Les Ombrages op waar we nu aan de oever van de rivier Allier staan. Bij de ingang staat een bord, Niet toegankelijk voor caravans langer dan 6m. , maar dit bleek niet voor campers te gelden. De reden is dat er kort gedraaid moet worden op de camping en dat geeft bij combinatie’s problemen. Hollandse eigenaars dus dat praat makkelijker. We zullen vannacht wel in slaap gesust worden door het geruis van het water in de stroomversnellingen.

18-5 Vandaag een rij-dag. Het is bewolkt maar met 20gr. best te doen en het blijft vandaag verder droog, al is hier en daar de weg wel een beetje nat door een buitje wat overgetrokken is. In Dallet nog even over een smalle stalen brug en daar gaan we dan. Binnendoor via de D2089 tot Thiers, om vervolgens de Aire Commercial op te rijden waar we bij Carrefour wilden inkopen, maar dat feestje ging niet door. De toegang was, zoals bij de meeste Carrefour parkeerplaatsen, met hoogte bomen begrenst tot 2,50m. De D906 opgereden en bij St.Yorre weer een poging gewaagt, wat daar wel lukte. Kaasje’s, wijn en een hele gegrilde kip die we vanavond denken te verorberen. Verder via Moulins en daar de N7 op om voorbij Nevers, rechtsaf de N151 op te gaan die we tot Auxerre volgen. Op de camperplaats aan de oever van de Yonne midden in de stad is het doel, maar dan moeten ze niet net de hele straat eruit hebben liggen en er even geen camperplaats beschikbaar is. Door gereden naar camping Municipal, naast het grote voetbal stadion, waar op de bijbehorende parkeerplaats een grote kermis is opgezet. Gelukkig plaats genoeg op de camping waar we nu met het zicht op de kermis staan. Uiteraard na ons happy hour de kermis over geweest. De kip verorbert en het journaal gekeken. Inmiddels begint het nu ook een beetje te spetteren. Tot morgen.

19-5 De zon schijnt en met deze in de rug rijden we de stad uit, de N77 op. Via St. Florentin, een prachtige weg met een heel pallet van kleuren door de granen, koolzaad en rode en grijze aarde. Dwars door de stad Troyes en dan de D960 op. Deze is smaller maar goed geplaveid en door leuke dorpjes. Bij Pigny worden we omgeleid de graanvelden door via D126 en D100. Bij Brienne-le-Chateau wordt het dan de D400 en D384, tussen de meren door en het stadje Eclaron, om bij St. Dizier de N4 op te gaan. Geen parkeerplaats te vinden, dus bij Ligny-en Barrois eraf en het stadje in. Ook al geen succes want verboden voor auto,s hoger dan 2,10m. Dan maar weer de snelweg op en warempel iets verderop een leuke parkeerplaats om te lunchen, het is inmiddels 14.30 uur. Veel caravan verkeer richting het zuiden, dus goed dat we plaats voor ze maken. Bij Saulx-en-Barrois gaan we de D958 op die we via de stad Commercy volgen tot de stad aan de Moezel, Pont-a-Mousson, vlak voor de A31. Een prachtige camperplaats a/d haven en de oever voor pl.m 40 campers . Alles erop en eraan voor x807,50. Zie p276, voor de NKC mensen. We wandelen door het centrum, waar de nodige trouwerijen zijn ( gratis ), het zijn net hollanders en genieten nog even van de warme zon, 23gr. In de verte begint het te rommelen, dus op naar de camper. Nog even met de buren gekletst en straks voetballen kijken, Beieren-Chelsy. Morgen gaan we naar huis dus tot ziens en horens.

20-5 Die Arjen Robben toch, maar hij kan zich met oranje weer revancheren. Volgens tv 1 gaan we vandaag de buien naar Nederland brengen. Hier is het toch echt stralend weer als we de auto starten. We zijn meteen op de A31 maar worden al snel omgeleid via de N431, om Metz heen, om dan weer op de A31 verder te gaan. In Luxemburg bij tankstation Berchem willen we de tank nog even volgooien. Het hele terrein was practisch vol gezet met vrachtwagens die op zondag niet mogen rijden. We worden zigzaggend naar de vulstation geleid en willen bij het card-station tanken. Helaas zijn we even de creditkaarten kwijt, dus een probleem, we moeten doorrijden bij de poortjes en gaan weer zigzaggend tussen de vrachtwagens door tegen het, stilstaand, verkeer in en geholpen door chauffeurs die even een pilon wegschoven, weer van voren af aan beginnen maar nu bij de cash-stations. Enfin, volgetankt en bij de volgende parkeerplaats koffie gedronken en nog eens rustig nagedacht waar de visa kaarten dan wel/niet kunnen liggen. Dat denken verliep succesvol en tevreden reden we verder. Druk verkeer, vooral zuidwaarts. Bij Luik, waar een buitje voor het stof overkwam, binnendoor langs de linker Maasoever en via de A25, A2 bij Maastricht en via Eindhoven, s’Hertogenbosch , Utrecht en Amersfoort naar Harderwijk . Inmiddels dreigden er buien aan te komen en bij Nulde zagen we al een mooie regenboog die, net voor Harderwijk de eerste echte bui aankondigde. Het erf opgereden, het is nu 18.00 uur en Betty wil nog even naar de klein-kinderen. We hebben al met al een mooie reis gehad en kunnen de volgende weer plannen.